Samen taboes doorbreken – in gesprek met wethouder Menno Roozendaal uit Meierijstad

Gepubliceerd op 06/16/202506/16/2025 door admin

Waar je wieg staat, mag niet bepalen hoe jouw toekomst eruitziet

Bij Stichting Positive Minds geloven we dat echte verandering begint bij het gesprek. Armoede blijft vaak onbesproken, omgeven door schaamte of misverstanden. Juist daarom is het belangrijk dat we dit maatschappelijke thema samen bespreekbaar maken. Want alleen samen, met scholen, gemeenten en maatschappelijke partners, kunnen we de cirkel van armoede doorbreken.

Elke maand gaan we in gesprek met een wethouder of organisatie waar onze leskist Kansrijk wordt ingezet. Zo maken we zichtbaar wat er lokaal gebeurt en hoe we ieder vanuit onze eigen rol kunnen bijdragen aan gelijke kansen voor kinderen.

Deze maand spraken we met Menno Roozendaal, wethouder in de gemeente Meierijstad. Een gemeente waar kansengelijkheid geen loze belofte is, maar een gedeelde missie. Waar je wieg staat mag niet bepalen hoe jouw toekomst eruitziet, zegt Roozendaal. Helaas is dat voor veel kinderen nog steeds wél zo. In Meierijstad zetten we daarom stevig in op preventie en ondersteuning, juist daar waar het hardst nodig is.

Een goed voorbeeld daarvan is de lokale coalitie Kansrijke Start. Hierin werken zorgprofessionals en de gemeente samen om gezinnen al tijdens de zwangerschap te ondersteunen. Want de eerste duizend dagen van een kind zijn cruciaal voor de rest van het leven. Daarnaast heeft de gemeente een breed pakket aan regelingen voor kinderen en jongeren. Denk aan laptop- en schoolkostenregelingen, bijdragen aan sport, cultuur en zwemles. Ook werkt Meierijstad actief samen met Stichting Babyspullen om jonge gezinnen te ondersteunen die het financieel moeilijk hebben.

Toch draait het niet alleen om geld, maar ook om bekendheid en bereik. Als mensen de regelingen niet weten te vinden, helpen ze niemand, stelt Roozendaal. Daarom zet de gemeente sterk in op duidelijke communicatie en aanwezigheid op plekken waar mensen al komen. Denk aan basisscholen, jongerenwerk en ouderavonden. De aanvraagprocedures worden eenvoudiger gemaakt en op sommige scholen zijn pop-uploketten gestart. Vanaf 2026 wil Meierijstad zelfs regelingen automatisch gaan toekennen, zodat inwoners er zelf niet meer om hoeven te vragen.

Een aanpak waar wethouder Roozendaal bijzonder trots op is, is de inzet van ervaringsdeskundigen. We hebben sinds kort twee mensen in dienst die zelf hebben ervaren hoe het is om met geldzorgen te leven, vertelt hij. Doordat zij uit eigen ervaring weten wat armoede met je doet, hebben zij goed zicht op de leefwereld van onze inwoners. Ze spreken dezelfde taal, bouwen sneller vertrouwen op en vormen een waardevolle brug tussen inwoners en professionals. Daarmee maken ze echt het verschil.

Ook onze leskist Kansrijk sluit goed aan bij de visie van Meierijstad. Het is een volledig lespakket waarmee basisscholen het onderwerp geldzorgen bespreekbaar kunnen maken in de klas. Praktisch, compleet en goed te combineren met bijvoorbeeld een bezoek aan de voedselbank, zegt Roozendaal. Het is belangrijk dat kinderen leren dat armoede iedereen kan overkomen. Het is geen kwestie van schuld. Bewustwording is de eerste stap richting een samenleving zonder vooroordelen.

De gemeente hoopt dan ook dat steeds meer scholen de leskist inzetten, niet als eenmalig project, maar als vast onderdeel van het lesprogramma. Financiële educatie en het bespreekbaar maken van geldzorgen zijn belangrijk voor de toekomst van onze kinderen.

Als Stichting Positive Minds zijn we trots op deze samenwerking. Wat Meierijstad laat zien, is dat er veel mogelijk is wanneer je lokaal de krachten bundelt. Onze leskist is slechts een hulpmiddel. Het echte werk gebeurt in de gesprekken, in de klas, bij het jongerenwerk, op ouderavonden en op schoolpleinen.

We sluiten het gesprek af met een boodschap van wethouder Roozendaal aan jongeren en ouders die dagelijks met geldzorgen leven. Neem iemand in vertrouwen. Praat erover. Vraag om hulp. Je hoeft het niet alleen te doen.

Doetinchemse Kinderraad doorbreekt geld-taboe op basisscholen

Gepubliceerd op 06/06/202506/15/2025 door admin

Kinderen maken geldzaken en armoede bespreekbaar in de klas

De gemeenteraad van Doetinchem heeft met veel enthousiasme een motie aangenomen die afkomstig is van een bijzondere groep raadsleden: de Kinderraad! Samen met De Rondkomers zetten zij zich in om álle basisschoolkinderen in onze gemeente te leren omgaan met geld en om het taboe rond armoede te doorbreken. Want praten over geld moet net zo normaal worden als rekenen of taal.

Wat is de Kinderraad?

De Kinderraad bestaat uit leerlingen van groep 7 en 8 van basisscholen in Doetinchem. Deze kinderen denken actief mee over belangrijke onderwerpen binnen de gemeente en krijgen de kans hun ideeën te presenteren aan de ‘echte’ gemeenteraad. Zo krijgen zij een stem in hun eigen omgeving en leren ze spelenderwijs hoe democratie werkt. En deze stem wordt serieus genomen!

Bezoek aan De Rondkomers

Onlangs bracht de Kinderraad een bezoek aan De Rondkomers, een organisatie die mensen helpt met financiële problemen en advies over geldzaken. De kinderen leerden over de impact van geldproblemen en ontdekten hoe belangrijk het is om financiële vaardigheden al op jonge leeftijd te ontwikkelen. Samen met De Rondkomers bespraken ze hoe het thema geld en armoede op een begrijpelijke en toegankelijke manier in de klas behandeld kan worden.

De Leskist Kansrijk: wat is het en hoe wordt het ingezet?

Een van de twee projecten die de Kinderraad heeft gekozen om komend schooljaar in te voeren op alle basisscholen in Doetinchem, is de Leskist Kansrijk. Dit is een speciaal lespakket dat leerlingen én leerkrachten ondersteunt om open en laagdrempelig te praten over armoede en geldzorgen. De leskist bevat verschillende materialen, zoals interactieve opdrachten, verhalen en gesprekshandleidingen, die het makkelijker maken om over dit soms lastige onderwerp te praten.

De bedoeling van de Leskist Kansrijk is om het taboe rondom armoede te doorbreken en begrip en openheid in de klas te creëren. Op die manier voelen kinderen die thuis misschien niet altijd genoeg geld hebben zich minder alleen, en krijgen alle leerlingen meer inzicht in financiële uitdagingen. Het is een belangrijk hulpmiddel om sociale verbondenheid te vergroten en het bespreekbaar maken van geldzaken op jonge leeftijd te stimuleren.

Hoe wordt de Leskist ingezet?

Vanaf het nieuwe schooljaar kunnen alle basisscholen in Doetinchem de Leskist Kansrijk gebruiken binnen hun lesprogramma. Leerkrachten krijgen hiervoor speciale trainingen en ondersteuning, zodat zij het onderwerp op een gevoelige en positieve manier kunnen behandelen. Het materiaal is zo ontworpen dat het aansluit bij de belevingswereld van kinderen en het gesprek uitnodigt zonder te belasten.

Samen met het Zakgeldproject, waarbij kinderen spelenderwijs leren omgaan met hun zakgeld, zorgt de Leskist Kansrijk voor een stevig fundament van financiële educatie en bewustwording in de klas.

Een blijvend initiatief

Wat dit initiatief extra bijzonder maakt, is dat de Kinderraad zorgt dat deze projecten niet eenmalig zijn, maar een vaste plek krijgen in het onderwijs. De volgende groep kinderen in de Kinderraad neemt het stokje over, zodat het thema geld en armoede continu aandacht krijgt en blijft groeien binnen onze scholen.

Kinderen maken het verschil

Dit initiatief bewijst dat kinderen niet het probleem zijn, maar juist een onmisbaar onderdeel van de oplossing. Door hen serieus te nemen en te betrekken bij maatschappelijke thema’s, leren ze verantwoordelijkheid te nemen voor zichzelf en voor anderen. De Kinderraad van Doetinchem laat zien dat jong geleerd écht oud gedaan is.

Gelijke kansen beginnen in de klas

Gepubliceerd op 05/28/202505/28/2025 door admin

Een gesprek met wethouder Nadya Aboyaakoub-Akkouh, portefeuille jeugd en armoedebeleid in Amersfoort

In Amersfoort wordt actief gewerkt aan het doorbreken van armoede en het bevorderen van kansengelijkheid onder kinderen. De gemeente kiest daarbij voor een brede, samenhangende aanpak waarin onderwijs, ondersteuning en preventie nauw met elkaar verbonden zijn.

“Het zou niet moeten uitmaken waar je wieg staat of hoeveel geld je ouders hebben,” zegt wethouder Nadya Aboyaakoub-Akkouh. “Elk kind moet mee kunnen doen en gezond, veilig en kansrijk kunnen opgroeien.”

Amersfoort kijkt daarom verder dan alleen naar financiële regelingen. Er wordt geïnvesteerd in een netwerk rondom het kind van scholen tot maatschappelijke organisaties. Sociale werkers zijn verbonden aan basisscholen, zodat er dichtbij de leefwereld van kinderen en ouders snel gesignaleerd én gehandeld kan worden. Deze vertrouwde gezichten maken het makkelijker voor ouders om hulp te vragen en voor kinderen om gezien te worden.

De aanpak draait om maatwerk en vertrouwen. “We willen dat ouders zelf kunnen bepalen wat hun kind nodig heeft,” legt Aboyaakoub-Akkouh uit. “Is dat zwemles, huiswerkbegeleiding of juist een fiets? Waar nodig investeren we extra, omdat gelijke kansen voor ieder kind onze kern blijven.”

Een waardevol hulpmiddel binnen deze aanpak is de leskist ‘Kansrijk – Doorbreek de cirkel van armoede’ van Stichting Positive Minds. Deze leskist helpt om thema’s als armoede, ongelijkheid en inclusie bespreekbaar te maken in de klas. Niet als zwaar onderwerp, maar als een kans om met elkaar in gesprek te gaan over verschillen, over gelijke kansen, over rechtvaardigheid.

De onzegbare lasten van armoede – Armoede is niet wat je hebt, maar hoe je ermee omgaat.

Gepubliceerd op 05/07/202505/09/2025 door admin

Wendy’s verhaal:

De onzichtbare
lasten van armoede

Onlangs sprak ik met Wendy over de onverwachte wending die haar leven nam na een scheiding, de schulden die daarop volgden en het pad naar herstel via de WSNP. Haar verhaal raakte me, omdat het laat zien hoe snel je grip kunt verliezen op je financiële situatie ook als je alles ogenschijnlijk op orde had.

Wat me bijzonder trof, is hoe Wendy ondanks alles haar kinderen een gevoel van veiligheid en normaliteit wist mee te geven. Terwijl ze zelf worstelde met schuld, schaamte en onzekerheid, bleef ze bouwen aan een stabiele thuissituatie. Haar verhaal is er een van kracht, reflectie en het hervinden van richting, zelfs in de meest kwetsbare omstandigheden.

Deze blog werpt een licht op de verborgen realiteit van financiële stress, de druk van het systeem én de waarde van menselijke steun. Wendy laat zien dat herstel mogelijk is en dat armoede soms vooral vraagt om begrip, ruimte en een luisterend oor.

Van schulden naar herstel: mijn ervaring met de WSNP

Armoede overkomt je vaak zonder dat je het had verwacht. Je denkt dat je je zaken op orde hebt, tot het leven je een onverwachte wending geeft. In mijn geval begon het met een scheiding, een huis dat met verlies verkocht moest worden en financiële afspraken die niet werden nagekomen. Dit is mijn verhaal over hoe ik door de schuldsanering (WSNP) ging, hoe ik mijn kinderen door deze periode heen hielp en wat mij uiteindelijk heeft geholpen om financieel weer op eigen benen te staan.

Een financieel bewuste opvoeding

Ik groeide op in een gezin met mijn vader, moeder en jongere zus. We hadden het goed, al moest mijn vader soms twee banen combineren om rond te komen. Eén belangrijke les die ik van huis uit heb meegekregen, is: koop alleen wat je kunt betalen. Dat betekende sparen voor wat ik wilde hebben. Zo heb ik als kind gespaard om mijn eigen trompet te kopen.

Van scheiding naar schuldsanering

In 2013 ging ik scheiden. Mijn ex en ik hadden een afspraak: ik zou alle kosten voor de kinderen op me nemen en hij zou de hypotheek blijven betalen. Helaas kwam hij die afspraak niet na. De huizenprijzen waren ingestort en uiteindelijk werd het huis met een fors verlies verkocht, net voordat een executieverkoop dreigde.

Op dat moment had ik twee kleine kinderen van 2 en 4 jaar, werkte ik 24 uur per week en woonde ik tijdelijk bij mijn ouders. Gelukkig stond ik al 11 jaar ingeschreven voor een sociale huurwoning, waardoor ik na zes maanden weer een eigen plek had. Toch waren die eerste jaren ontzettend zwaar.

Leven met de voedselbank

Om rond te komen, moest ik gebruikmaken van de voedselbank. In het begin voelde dat ongemakkelijk, maar uiteindelijk besefte ik dat het tijdelijk was en dat het mij juist hielp om mijn financiën beter op orde te krijgen. Doordat ik geen geld hoefde uit te geven aan boodschappen, kon ik andere kosten dekken zonder extra schulden te maken.

Naast de voedselbank kreeg ik hulp van de kledingbank, speelgoedbank en Stichting Leergeld. Ook waren er organisaties die met Sinterklaascadeautjes kwamen brengen voor de kinderen. Al die hulp maakte een wereld van verschil.

De moeilijke stap naar de WSNP

Omdat mijn enige schuld bestond uit het verlies van ons huis (€65.000), werd mij in eerste instantie verteld dat ik niet in aanmerking kwam voor de WSNP. “Voor één schuld kun je niet in de schuldsanering,” werd me gezegd. Ik vroeg toen: “Dus als ik overal op afbetaling meubels koop en mijn huis inricht met nieuwe spullen, mag ik me dan over een paar maanden weer melden?” Dat was natuurlijk ook niet de bedoeling. Na dit gesprek werd ik alsnog uitgenodigd en uiteindelijk toegelaten tot de WSNP.

Hoewel de WSNP een strikt traject is, heb ik het niet als zwaar ervaren. Ik wist dat dit mij zou helpen om na drie jaar weer met een schone lei verder te kunnen.

Hoe mijn kinderen dit hebben beleefd

Mijn dochter keek eens naar een tv-programma over kinderen in armoede en vond het ontzettend zielig. Toen ik haar vroeg of ze dacht dat wij zelf arm waren, antwoordde ze: “Nee, want we hebben een mooi huis, ik heb speelgoed en veel vrienden.” Wat zij niet zag, was dat bijna alles in ons huis tweedehands was. En dat was eigenlijk prachtig: haar beleving werd niet bepaald door geld, maar door liefde en veiligheid.

Leren omgaan met geld

Tijdens de schuldsanering volgde ik via de gemeente een cursus “Omgaan met geld”. Vaak wordt gedacht dat mensen die in de schulden raken niet goed met geld kunnen omgaan. Maar tijdens de cursus ontdekte ik dat mijn financiële kennis al goed was en dat ik vooral een systeem nodig had om controle te houden over mijn uitgaven. Ik bedacht een eenvoudige methode waarbij ik mijn inkomsten en uitgaven in kaart bracht, zodat ik wist wat er overbleef voor leuke dingen.

Toch werd het lastig toen ik geen recht meer had op de voedselbank. Ineens moest ik weer alles zelf aanschaffen: kleding, speelgoed, extra kosten voor de kinderen. Het laat zien hoe groot het verschil is tussen net wel en net niet in aanmerking komen voor hulp. Niet omdat ik niet met geld kon omgaan maar omdat er niet genoeg was om rond te komen.

Niet omdat ik niet met geld kon omgaan

maar omdat er niet genoeg was om van rond te komen

Wat de maatschappij beter kan doen

Tijdens mijn WSNP-traject werd van mij verwacht dat ik zo snel mogelijk een fulltimebaan vond. Maar met mijn diploma’s en werkervaring was dat niet eenvoudig. In plaats daarvan begon ik vrijwilligerswerk bij de wijkcommissie. Dit gaf me structuur, nieuwe sociale contacten en een waardevol netwerk in mijn buurt.

Wat veel mensen niet begrijpen, is hoe overweldigend armoede kan zijn. De constante stress van rekeningen, het draaiende houden van een gezin en de angst om nog dieper in de problemen te raken, laten weinig ruimte over om meteen voluit aan het werk te gaan. De focus zou niet alleen moeten liggen op zo snel mogelijk een baan vinden, maar op het creëren van een sterk vangnet. Mensen in financiële nood hebben vaak meer baat bij begeleiding, overzicht en mentale rust dan bij directe druk om te solliciteren.

De tijd om te werken komt vanzelf. Toen mijn situatie stabieler werd, vond ik een baan. Daarnaast ben ik vrijwilliger geworden bij Schuldhulpmaatje, omdat ik uit eigen ervaring weet hoe belangrijk het is om iemand te hebben die je helpt de weg te vinden. Soms is een luisterend oor en praktische steun veel waardevoller dan alleen een opdracht om vooruit te gaan.

Hoe mijn leven nu is

Mijn WSNP-periode ligt inmiddels ver achter me. Ik heb een nieuwe partner en mijn oudste kinderen hebben er een zusje bij gekregen, waar ze dol op zijn. Ik woon nog steeds in hetzelfde huis en koop nog steeds veel tweedehands – niet omdat het moet, maar omdat ik het duurzaam vind.

De baan die ik tijdens de WSNP vond, heb ik behouden. Daarnaast heb ik mijn passie voor boeken omgezet in een blog en een eigen webwinkel waar ik mijn zelfgemaakte producten verkoop. Financieel heb ik alles goed onder controle en ik gebruik een budget-app waarmee ik mijn geld bewust verdeel.

Mijn boodschap aan anderen

Als ik iets wil meegeven aan mensen die nu in een vergelijkbare situatie zitten: probeer altijd het beste te halen uit moeilijke tijden. Zoek contact met je buren, ga naar gratis activiteiten, en maak herinneringen zonder geld uit te geven. Mijn kinderen vinden het nog steeds geweldig om bij opa en oma te kamperen – een simpele ervaring die hen altijd bij zal blijven.

Armoede is niet wat je hebt, maar hoe je ermee omgaat.

Bijdrage van de Kinderportemonnee – Kinderen helpen kinderen!

Gepubliceerd op 04/09/202505/15/2025 door admin

De Kinderportemonnee: als kinderen kiezen, ontstaat echte verandering

Wij zijn Positive Minds en zetten ons in voor een toekomst waarin álle kinderen de kans krijgen om te groeien, dromen en meedoen. Waar het taboe op armoede verdwijnt. Met trots delen we dat we een bijdrage hebben ontvangen uit de Kinderportemonnee van Kinderpostzegels een uniek fonds waarbij kinderen zélf bepalen waar het geld naartoe gaat.

Kinderen uit groep 7 en 8 uit heel Nederland kozen massaal voor thema’s die hén raken: armoede en problemen thuis. Deze thema’s liggen ook ons nauw aan het hart. Want ieder kind verdient een veilige omgeving, gelijke kansen en de ruimte om zich te ontwikkelen ongeacht hun thuissituatie.

Dankzij de bijdrage uit de Kinderportemonnee kunnen wij nóg meer impact maken. Wij geloven in de kracht van kinderparticipatie en zijn enorm blij dat kinderen op deze manier de regie krijgen om verschil te maken voor leeftijdsgenoten.

Impact maak je samen. We kunnen dit werk niet doen zonder de steun van verschillende organisaties, partners en betrokken fondsen. Samen vormen we een netwerk van steun, betrokkenheid en actie en dát maakt het verschil.

Samen zorgen we ervoor dat geen kind buitenspel staat.
Bedankt Kinderpostzegels en vooral: bedankt kinderen!

De onzichtbare lasten van armoede – Van overleven naar kracht: mijn weg naar financiële stabiliteit

Gepubliceerd op 04/08/202505/07/2025 door admin

Het verhaal van Aisha

De onzichtbare
lasten van Armoede

In dit openhartige interview deelt Aisha haar weg van financiële stress naar stabiliteit en zelfvertrouwen. Ze vertelt over de invloed van haar jeugd, de kracht van doorzettingsvermogen én het belang van eerlijke gesprekken over armoede en geld. Haar verhaal laat zien: je staat er niet alleen voor, en er is altijd een weg vooruit.

Ik ben opgegroeid met een alleenstaande, hardwerkende moeder. Zij is mijn voorbeeld. Haar doorzettingsvermogen en toewijding om ons een zo goed mogelijk leven te geven, hebben mij gevormd. Van haar heb ik geleerd hoe belangrijk het is om altijd vooruit te blijven kijken, hoe moeilijk de omstandigheden ook zijn.

Toch groeide ik op met het gevoel dat ik niet altijd goed genoeg was. Ik zocht bevestiging van buitenaf, terwijl ik niet doorhad wat ik van binnen écht nodig had. Jarenlang zette ik door, totdat mijn lichaam en geest stop zeiden. Ik werd ziek, belandde in de schulden en stond op een kruispunt: blijf ik vechten op dezelfde manier, of ga ik het anders doen?

Mijn jeugd had mij veel geleerd—hard werken, volhouden, altijd doorgaan. Maar omgaan met geld? Dat was nooit een prioriteit geweest. Ik wilde, net als mijn moeder, dat mijn kinderen niets tekortkwamen. En dat is gelukt. Maar ik zie nu ook hoe belangrijk financiële kennis en bewustwording zijn. Mijn oudste zoon, die vroeger merkte dat er weinig geld was, vindt het nu lastig om met geld om te gaan. Daarom praten we thuis en op school over geld: over hoe je het verdient, hoe je keuzes maakt en hoe je voorkomt dat het tussen je vingers verdwijnt.

Wat ik als kind miste—een stevige basis van rust, liefde en stabiliteit—bleef me als volwassene achtervolgen. Toen ik worstelde met schulden, gezondheid en relatieproblemen, voelde ik schaamte. Maar ik ontdekte ook iets waardevols: er is altijd een weg terug. Stap voor stap vond ik die weg, met hulp van het buurtteam en mensen die écht luisterden. Kleine successen gaven me het vertrouwen om in mezelf te geloven.

"Door mijn verhaal te blijven delen, wil ik laten zien dat niemand er alleen

voor staat en dat er andere mogelijkheden zijn armoede kan iedereen overkomen."

Wat mij het meest heeft geholpen? De juiste mensen treffen—mensen die zonder oordeel naast me stonden en samen met mij naar oplossingen zochten. Buurtteammedewerkers, een bewindvoerder die maatwerk leverde en out-of-the-box handelde en een gemeentecoach die ervoor zorgde dat ik toch mijn hbo-opleiding kon afronden.

Wat helpend is voor instanties? Ervaringsdeskundigen die hun eerlijke, krachtige verhalen vertellen en daarmee laten zien: je bent niet alleen. Dit is precies wat onze samenleving nodig heeft: échte gesprekken om schaamte, taboes en vooroordelen te doorbreken.

Scholen kunnen een cruciale rol spelen door geld en armoede bespreekbaar te maken op een positieve en speelse manier. Gemeenten kunnen, samen met ervaringsdeskundigen, onderzoeken wat gezinnen écht nodig hebben. Door veiligheid, rust en vertrouwen te bieden, zorgen we ervoor dat niemand zich alleen hoeft te voelen in een moeilijke situatie.

Armoede is geen persoonlijk falen. Het is een situatie waarin je kunt belanden, maar ook weer uit kunt komen. Wat telt, is hoe we als samenleving met elkaar omgaan. Ik geloof dat we, met begrip, kennis en de juiste hulp, de cirkel van armoede kunnen doorbreken—voor onszelf én voor de generaties na ons.

Leskist Kansrijk: Kansen voor Bewustwording en Betrokkenheid in de Klas

Gepubliceerd op 03/26/202503/26/2025 door admin

Leskist helpt scholen bij bespreken armoede

Papendrecht- Op De Viermaster in groep 7 werken we met de Leskist Kansrijk, en ik ben echt enthousiast over wat deze kist te bieden heeft! Het materiaal is goed verzorgd, en de boeken wekken meteen nieuwsgierigheid bij de leerlingen. Wat ik vooral prettig vind, is dat de handleidingen duidelijk zijn, waardoor de voorbereiding van de lessen heel eenvoudig is. Het feit dat alles al klaargezet is, met duidelijke doelen en inspirerende boeken, maakt het ontzettend makkelijk om kinderen enthousiast te maken voor de lessen.

De thema’s die in de Leskist aan bod komen, zoals geld, armoede, en de verschillen tussen arm en rijk, zijn ontzettend interessant voor de leerlingen. We werken in thema’s, en dit zorgt ervoor dat de kinderen zich echt kunnen inleven in de onderwerpen. Iedere dag lezen we samen, en we koppelen de theorie aan actieve werkvormen zoals boekenspeeddates of het maken van kijkdozen. Die interactie maakt alles veel levendiger.

Een moment dat me bijblijft, was toen de leerlingen een presentatie mochten geven over het boek “Colafonteinen en spetterende verfbommen” en daarbij verschillende proefjes uitvoerden. Een leerling die normaal gesproken niet zo snel uit zichzelf spreekt, zei na afloop: “Juf, ik had nooit verwacht dat mensen ons zoveel complimenten zouden geven na het lezen en presenteren van een boek.” Dit gaf me zoveel voldoening, en het laat zien hoe krachtig deze aanpak is.

We maken gebruik van voorleesfuncties en lezen soms samen, wat het voor iedereen toegankelijk maakt. Ook koppelen we zwakkere lezers aan sterkere, zodat niemand zich achtergesteld voelt. Het is prachtig om te zien hoe deze groep zich steeds meer bewust wordt van wat armoede betekent en wat ze zelf kunnen doen om anderen te helpen.

Voor mij is het heel belangrijk dat de kinderen leren dat niet alles vanzelf komt, en dat ze zich bewust zijn van de kansen die ze hebben. De Leskist Kansrijk biedt niet alleen kennis, maar zorgt er ook voor dat ze zich verantwoordelijk voelen voor de wereld om hen heen. De materialen zijn bovendien op verschillende niveaus aangeboden, wat het voor ieder kind mogelijk maakt om mee te doen en zich betrokken te voelen.

Wat ik ook waardeer, is dat de kist thema’s aanstipt die vaak niet vanzelf aan bod komen in de klas, zoals geld en armoede. De boeken maken het makkelijk om hierover met de kinderen in gesprek te gaan en hen bewust te maken van wat er speelt in de wereld. Ik denk echt dat andere leerkrachten ook veel baat zullen hebben bij deze kist, omdat het niet alleen het onderwijs verrijkt, maar ook het bewustzijn van de kinderen vergroot. Het is een waardevolle aanvulling voor iedere klas.

Wil jij je leerlingen op een inspirerende manier laten leren over geld, armoede en kansen? Probeer de Leskist Kansrijk uit en ervaar zelf het verschil!

Interview met wethouder Charif El Idrissi (Haarlemmermeer)

Gepubliceerd op 03/24/202503/24/2025 door admin

Een kansrijke toekomst voor ieder kind:

In Haarlemmermeer groeien kinderen op met dromen, ambities en talenten. Maar niet ieder kind krijgt dezelfde kansen. Sommigen groeien op in gezinnen met financiële zorgen, anderen hebben extra ondersteuning nodig om zich goed te kunnen ontwikkelen. De gemeente Haarlemmermeer zet zich in om ervoor te zorgen dat ieder kind de mogelijkheid krijgt om zijn of haar potentieel te benutten. Kansengelijkheid is daarbij een belangrijk speerpunt.

Wethouder Charif El Idrissi zet zich samen met zijn collega’s in om gelijke kansen voor alle kinderen te waarborgen. “Geen enkel kind mag buiten de boot vallen,” benadrukt hij. “We werken samen met scholen, kinderopvang en maatschappelijke organisaties om ervoor te zorgen dat ieder kind kan meedoen, ongeacht de omstandigheden thuis.”

Een integrale aanpak voor kansengelijkheid

Om kansengelijkheid structureel aan te pakken, heeft de gemeente Haarlemmermeer het actieprogramma Kansengelijkheid en Inclusie 2025-2028 opgesteld. Dit programma richt zich op verschillende pijlers, zoals de samenwerking tussen onderwijs en jeugdzorg, het stimuleren van een doorlopende ontwikkellijn van peuter tot jongvolwassene en het optimaliseren van voorzieningen op het gebied van vrije tijd, gezondheid en welzijn. Ook het ondersteunen van gezinnen die met armoede te maken hebben, speelt een belangrijke rol.

De impact van armoede verminderen

Armoede kan een enorme invloed hebben op de kansen van een kind. Niet mee kunnen op schoolreisje, geen laptop hebben voor schoolwerk, of geen toegang hebben tot sport- en cultuuractiviteiten – het zijn obstakels die de ontwikkeling van een kind belemmeren. Daarom introduceerde de gemeente het Kindpakket. Dit pakket biedt financiële ondersteuning voor schoolkosten, bijles, een laptop en deelname aan sport of culturele activiteiten.

“Onderwijs en talentontwikkeling mogen niet afhankelijk zijn van de financiële situatie thuis,” stelt El Idrissi. “Daarom werken we samen met organisaties zoals Leergeld Haarlemmermeer en het Jeugdfonds Sport & Cultuur om gezinnen te ondersteunen. We willen dat elk kind zich kan ontwikkelen zonder belemmeringen.”

Bewustwording en de rol van de leskist Kansrijk

Naast financiële steun is bewustwording over kansengelijkheid van groot belang. Hierin spelen scholen een cruciale rol. Een voorbeeld hiervan is de leskist Kansrijk, een lespakket dat leerkrachten helpt om op een laagdrempelige manier met leerlingen te praten over armoede en kansenongelijkheid.

“Elk kind moet zich gehoord en begrepen voelen,” zegt El Idrissi. “De leskist Kansrijk helpt om het gesprek open te breken en zorgt ervoor dat leerlingen begrip en solidariteit ontwikkelen. Het laat zien dat armoede niets is om je voor te schamen en dat er altijd hulp is.”

Blik op de toekomst

De gemeente Haarlemmermeer werkt niet alleen aan de korte termijn, maar heeft ook een langetermijnvisie op kansengelijkheid. Het jeugdbeleid wordt steeds meer per wijk afgestemd op de specifieke behoeften van kinderen. Onder de naam Opgroeien in een Kansrijke Omgeving (OKO) wordt gewerkt aan een omgeving waarin kinderen zich optimaal kunnen ontwikkelen, ongeacht de uitdagingen die zij of hun gezin ervaren.

“Kansengelijkheid en inclusie staan bij ons op nummer één,” besluit El Idrissi. “Elk kind verdient de kans om zijn of haar talenten te ontplooien. We blijven ons inzetten om dat mogelijk te maken, want een kansrijke toekomst begint vandaag.”

De onzichtbare lasten van armoede – Klaske’s missie om anderen te versterken

Gepubliceerd op 03/20/202505/07/2025 door admin

Klaske deelt haar verhaal en motivatie voor Positive Minds

De onzichtbare lasten van Armoede

Klaske is recentelijk toegetreden tot het bestuur van Positive Minds. In dit interview deelt ze haar persoonlijke verhaal en motivatie om zich in te zetten voor gelijke kansen voor kinderen. Klaske’s levenspad is er een van doorzettingsvermogen, veerkracht en de overtuiging dat onderwijs de sleutel is tot verandering.

Een jeugd vol uitdagingen en doorzettingsvermogen

“Mijn verhaal begint in een gezin waar niet veel geld was, maar wel doorzettingsvermogen. Als jongste van vijf broers en zussen, plus een halfbroer en een halfzus, groeide ik op in een huis waar niemand verder leerde dan het basisniveau. Mijn zussen gingen werken bij Simon de Wit (nu Albert Heijn) en mijn broers zochten zo snel mogelijk een baan. Thuis was er ook de zorg voor mijn gehandicapte broertje, waardoor mijn moeder altijd thuis was. Wij, de kinderen, moesten meehelpen om financieel rond te komen. Helaas ging mijn vader vaak naar de kroeg in plaats van het geld nuttig te besteden een harde realiteit in die tijd.”

Ondanks de financiële problemen wist haar moeder altijd vindingrijk te zijn. “We hadden nooit honger, al aten we eenvoudige gerechten zoals broodpap en macaroni met suiker en melk. Op verjaardagen kregen we vaak tweedehands cadeaus. Mijn moeder schaamde zich daar soms voor, maar ik heb dit nooit als een probleem ervaren.”

De weg naar een beter leven

De financiële druk en de spanningen thuis maakten dat Klaske zo snel mogelijk op eigen benen wilde staan. “Op mijn 18e trouwde ik en kreeg al snel twee kinderen. We hadden weinig geld en moesten rondkomen van 25 gulden per week. Deurwaarders stonden regelmatig voor de deur en mijn kinderen leerden zich te verstoppen als de bel ging. Achteraf kunnen we erom lachen, maar toen was het enorm stressvol.”

Toen haar gezin uit huis werd gezet en bij haar moeder moest intrekken, besefte Klaske dat ze iets moest veranderen. “Ik wilde studeren, ook al wist ik niet goed waarom. Ik schreef me in voor een toelatingsjaar op het HBO en ontdekte dat ik meer kon dan ik dacht. Ik haalde mijn diploma en studeerde later orthopedagogiek en bestuurskunde.”

De kracht van onderwijs

“Het vinden van werk was een keerpunt. Door hard te werken en verstandig met geld om te gaan, konden we al onze schulden aflossen. Pas in 2017, toen onze jongste dochter uit huis ging, waren we eindelijk schuldenvrij. Sindsdien kopen we alleen wat we ons kunnen veroorloven en hebben we stabiliteit opgebouwd. Mijn man, met wie ik in augustus 43 jaar getrouwd ben, heeft mij en ons gezin altijd in alles gesteund. Hij komt uit een vergelijkbare situatie, en samen hebben we het tij weten te keren.”

Klaske’s motivatie om zich in te zetten voor Positive Minds komt voort uit haar eigen ervaringen met armoede.

"Onderwijs is de sleutel tot verandering."

want armoede los je niet alleen op met geld."

Een missie voor gelijke kansen

Klaske zet zich binnen de stichting vooral in voor jongeren in het MBO, met een speciale focus op Entree-studenten. “Deze jongeren groeien vaak op in een omgeving waar kansen niet vanzelfsprekend zijn. Ik wil hen laten zien dat hun toekomst nog open ligt en hen begeleiden bij het ontdekken van hun mogelijkheden. Door hen te ondersteunen en te motiveren, kunnen we samen een nieuwe weg inslaan waarin leren en ontwikkelen centraal staan.”

Haar boodschap aan jongeren die opgroeien in moeilijke omstandigheden is duidelijk: “Blijf trots, geloof in jezelf en zoek je passie. Het is niet makkelijk, maar het is mogelijk. En als je hulp nodig hebt, vraag erom. Onderwijs is de sleutel tot verandering. Wij moeten blijven geloven in de potentie van elk kind.”

De onzichtbare lasten van armoede – Het verhaal van Nel

Gepubliceerd op 03/10/202505/07/2025 door admin

Nels verhaal: van financiële onafhankelijkheid naar armoede en weer terug

De onzichtbare lasten van armoede

Nel deelt haar persoonlijke verhaal over de zware strijd tegen armoede, een strijd die begon na jaren van hard werken en financiële onafhankelijkheid. Wat ooit een tijdelijk probleem leek, groeide uit tot een langdurige crisis die haar volledig uit balans bracht. Toch vond ze uiteindelijk de kracht om hulp te zoeken en haar situatie stap voor stap te herstellen. Haar verhaal is een inspirerende herinnering dat armoede iedereen kan overkomen, maar ook dat er altijd een weg vooruit is, zelfs in de zwaarste tijden.

Dat armoede iedereen kan overkomen, weet ik als geen ander.

Ik was altijd iemand die hard werkte en goed met geld omging. Zelfstandig, met mijn zaken op orde en trots op mijn eigen verdiensten. Lange tijd had ik een standplaats op de weekmarkt, waar ik ondermode en nachtkleding verkocht. Het waren lange dagen, maar dat hield me niet tegen. Ik genoot van alles wat ik had opgebouwd.

Jarenlang stond ik op de markt, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. In het begin ging dat goed, maar langzaam begonnen de inkomsten terug te lopen. Op een gegeven moment waren de verdiensten niet meer genoeg en moesten we noodgedwongen een deel van de uitkering van mijn man, die afgekeurd was, gebruiken om rond te komen. Dat voelde als een tijdelijke oplossing, maar de gaten in onze financiën werden steeds groter. Op een dag was het simpelweg niet meer haalbaar.

Wat begon als een tijdelijke financiële tegenslag, groeide uit tot een situatie waarin ik het overzicht volledig kwijtraakte. De gedachte dat ik ooit financieel onafhankelijk was en nu afhankelijk moest zijn van anderen, was moeilijk te accepteren. De stress nam toe. Elke maand was het een strijd om de rekeningen te betalen. De stapel onbetaalde rekeningen groeide, deurwaarders kwamen aan de deur en ik voelde steeds meer schaamte om hulp te vragen. Ik dacht dat ik alles zelf moest oplossen, terwijl ik diep vanbinnen wist dat het niet meer ging. Ondertussen was ik gestopt met werken op de markt en deed ik vrijwilligerswerk, waarbij ik klaarstond voor anderen. Ik zag veel mensen met problemen, maar achter mijn eigen voordeur speelden die minstens zo hard.

Ik herinner me nog goed de dag dat ik vlees ging halen voor de klanten van de winkel waar ik vrijwilliger was. Thuis had ik zelf niets meer te eten. Met enige schaamte – maar ook een sprankje opluchting – nam ik wat extra mee. Ik besefte dat ik al weken geen vlees had gehad. Die momenten waren zwaar, maar ze lieten me ook inzien dat ik hulp nodig had.

"De gedachte dat ik ooit financieel onafhankelijk was en nu afhankelijk

moest zijn van anderen, was moeilijk te accepteren"

Mijn weg naar herstel

Na veel vallen en opstaan werd ik gekoppeld aan een bewindvoerdersbureau. Maar het contact verliep op afstand, en ik bleef me onzeker voelen. Mijn situatie verslechterde alleen maar. Gelukkig gaf een vriend me het nummer van een bewindvoerder met wie ik persoonlijk contact kon hebben. Dat maakte een wereld van verschil. Door open gesprekken kreeg ik eindelijk inzicht in mijn situatie. Ik wist niet eens precies hoeveel schulden ik had, maar stap voor stap werd alles duidelijk.

Mijn bewindvoerder nam niet alles van me over, maar hielp me om zelf weer grip te krijgen op mijn financiën. Voor het eerst in lange tijd voelde ik me niet alleen een schuldenaar, maar een mens. En dat had ik nodig, vooral omdat ik uiteindelijk alleen achterbleef met mijn zoon.

Het traject duurde vijf jaar, mede omdat ik na drie jaar zelf om verlenging vroeg. Achteraf had ik gewild dat ik deze stap veel eerder had gezet. Maar het leven was ingewikkeld: een zieke man, financiële problemen en uiteindelijk ook nog een scheiding.

Inmiddels heb ik alweer vijf jaar een fijne baan en een nieuwe relatie. Maar het allerbelangrijkste: ik heb mijn financiën op orde.

Als ik toen had geweten wat ik nu weet, had ik veel eerder hulp gezocht. Daarom wil ik iedereen die vastloopt meegeven: schaam je niet en vraag hulp. Of dat nu bij de kerk, de gemeente of een goed bewindvoerdersbureau is – er zijn mensen die naar je willen luisteren en je kunnen helpen.

Het was een zware weg, maar ik ben blij dat ik in een nieuwe fase zit. Ik hoop dat mijn verhaal anderen inspireert om hulp te zoeken. Het is niet makkelijk, maar door anderen te vertellen wat je meemaakt, doe je het niet alleen en krijg je hulp. Soms duurt het lang, maar blijf stapjes zetten, hoe klein ook. Je staat er niet alleen voor!